Ból przewlekły w  znacznym stopniu wpływa na samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne wielu kobiet po zabiegach ginekologicznych. Powoduje zaburzenia nastroju i obniżenie jakości życia, w tym relacji społecznych, codzienną aktywność, produktywność w pracy i planowanie rodziny. 

Depresja i ból są ze sobą połączone, mogą na siebie wpływać i się wzajemnie wzmacniać. Szacuje się, że 30–60% osób z rozpoznaną depresją cierpi na różnego rodzaju dolegliwości bólowe. Bez względu na etiologię ból jest czynnikiem, który w  sposób jednoznacznie negatywny wpływa na efekty leczenia depresji. Związek między depresją a bólem staje się silniejszy, gdy wzrasta nasilenie objawów depresji bądź bólu. Im więcej skarg na bóle w  różnych lokalizacjach, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń nastroju. 

Badania wykazały, że występowanie jakiegokolwiek objawu somatycznego zwiększa prawdopodobieństwo rozpoznania zaburzeń nastroju czy lękowych dwu- lub trzykrotnie oraz że występuje silna korelacja między objawami somatycznymi, a zaburzeniami psychicznymi. Pacjenci, którzy zgłaszają 2 rodzaje lub więcej różnych dolegliwości bólowych, 6 razy częściej zapadają na depresję, a ci, którzy zgłaszają 3 lub więcej dolegliwości – 8 razy częściej. Okazuje się, że szczególnie czułym wczesnym objawem depresji są dolegliwości bólowe. Na przykład ból o dużym nasileniu wydłuża czas potrzebny do osiągnięcia remisji objawów depresyjnych oraz może być czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych. Ponadto im większe jest nasilenie dolegliwości bólowych w trakcie epizodu depresji, tym mniejsza jest szansa na uzyskanie odpowiedzi na leki przeciwdepresyjne oraz poprawę funkcjonowania pacjenta.