Profesjonalna opieka pielęgniarska nad pacjentami po przeszczepie rogówki realizowana jest już od pierwszych chwil po zabiegu operacyjnym. W zależności od umiejscowienia przymglenia rogówki rozróżnia się przeszczepy warstwowe, do których kwalifikuje się chorych z uszkodzeniami tylko niektórych warstw rogówki (przeszczepia się płatek rogówki niepełnej grubości), oraz przeszczepy drążące, gdy wymieniany jest fragment rogówki pełnej grubości.

Przyczyn, z powodu których kwalifikuje się pacjentów do przeszczepów rogówki, jest wiele. Do najczęstszych należą zwyrodnienie rogówki, stożek rogówki, perforacje rogówki, oparzenia chemiczne oraz wszystkie stany wiążące się z utratą przezierności rogówki.

Przeszczep rogówki jest ostateczną procedurą medyczną, gdy metody leczenia zachowawczego nie przyniosły oczekiwanego efektu terapeutycznego.

Standardem postępowania przed podjęciem decyzji o zabiegu jest zbadanie pacjenta i zebranie szczegółowego wywiadu. W zależności od stanu klinicznego chorego, jego wieku i obecności chorób współistniejących mających wpływ na przebieg zabiegu podejmuje się decyzję o rodzaju znieczulenia (ogólne lub miejscowe). Powodzenie zabiegu zależy w dużej mierze od właściwego przygotowania pacjenta, jego zaangażowania w proces leczniczy i dobrych relacjach z personelem medycznym.