Wpływ teratogenny alkoholu jest znany od wieków. W Kartaginie (III–IV wiek p.n.e.) zgodnie z obowiązującym prawem kobiety nie mogły pić wina w noc poślubną. Arystoteles głosił: “Kobiety pozbawione rozumu oraz kobiety pijące alkohol ryzykują powicie potomstwa, które będzie je przypominało – ich dzieci będą zasępione, ponure i słabe”. Płodowy zespół alkoholowy (ang. fetal alcohol syndrome – FAS) po raz pierwszy formalnie nazwano w 1973 roku. Jones i Smith opisali śmiertelność noworodków w zależności od narażenia na działanie alkoholu etylowego oraz dysmorficzne rysy twarzy.

Definicja 

Spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych (ang. fetal alcohol spectrum disorder – FASD) jest wspólnym terminem, który opisuje kontinuum zaburzeń, od łagodnych do ciężkich, które towarzyszą teratogennemu wpływowi etanolu na rozwijający się płód. W łagodnym spektrum znajdują się osoby z deficytami neurobehawioralnymi i poznawczymi. W ciężkim spektrum jest podgrupa osób z ograniczeniem wzrostu, charakterystycznym wzorem dysmorfologii twarzy oraz zaburzeniami poznawczymi i/lub skutkami neurobehawioralnymi, które mogą być obecne także przy braku ewidentnych uszkodzeń strukturalnych mózgu. W przypadku wystąpienia deficytów neurorozwojowych należy zauważyć, iż mogą one mieć odmienne podłoże, np. inne używki stosowane podczas ciąży, nieprawidłowości w okresie poporodowym, tj.: trauma, zaniedbanie, stres. Wpływ mogą mieć także różnego rodzaju zaburzenia o etiologii genetycznej i wieloczynnikowej.