O trudnym dostępie dożylnym (DIVA) mówimy, gdy dwie próby kaniulacji lub więcej (w niektórych opracowaniach mowa nawet o jednej próbie) są wykonywane bez powodzenia lub gdy wymagane są metody wspomagające nakłucie (ultrasonografia, podczerwień) bądź gdy niemożność uzyskania dostępu obwodowego oznacza konieczność wprowadzenia cewnika do żyły centralnej (CICC) lub cewnika pośredniego (MC). 

Każdy członek zespołu interdyscyplinarnego musi mieć świadomość kryteriów trudnego dostępu naczyniowego, aby wcześnie wdrożyć postępowanie zwiększające prawdopodobieństwo skutecznej kaniulacji lub uzyskać pomoc specjalistów w dziedzinie dostępów naczyniowych.

Zawsze warto poświęcić czas na obejrzenie i zbadanie palpacyjne naczyń.

Według doniesień naukowych DIVA dotyka 10–24% hospitalizowanych dorosłych i wiąże się z wyższymi wskaźnikami niepowodzeń wprowadzenia kaniuli. Zgłaszane wskaźniki powodzenia pierwszej próby kaniulacji dożylnej obwodowej w tym przypadku wahają się od 98% do zaledwie 51%. Czyli nawet co drugi pacjent z trudnym dostępem musi zostać ukłuty co najmniej dwa razy! Trzeba takich chorych szybko identyfikować.