Polska jest jednym z krajów europejskich z najwyższym odsetkiem cięć cesarskich. Z danych w 2017 roku wynika, że w Polsce aż 43,9% porodów kończy się tą właśnie operacją. Jest to ponad 9% wzrost względem danych z 2010 roku. 

Z zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) wynika, że ten procent powinien być co najmniej 2,8 raza mniejszy. Próba porodu siłami natury po cięciu cesarskim jest jednym z czynników mogących ograniczyć ciągły wzrost częstości wykonywania cięć cesarskich. Taka próba kończy się powodzeniem w 40–80% przypadków i może się jej podjąć większość ciężarnych z jednym cięciem cesarskim w wywiadzie. Źródła podają, że poród pochwowy po cięciu cesarskim niesie za sobą tyle samo lub mniej powikłań dla matki i dziecka co cięcie cesarskie.

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do porodu siłami natury po cięciu cesarskim (ang. vaginal birth after cesarean – VBAC) są: 

• nieprawidłowa budowa miednicy kostnej matki,
• duże ryzyko pęknięcia blizny po cięciu cesarskim,
• cięcie cesarskie sposobem klasycznym w wywiadzie,
• blizna po przecięciu całej grubości mięśnia macicy w dnie,
• pęknięcie macicy w wywiadzie,
• położnicze lub pozapołożnicze wskazania do wykonania cięcia cesarskiego.

Natomiast czynnikami wpływającymi korzystnie na powodzenie próby porodu naturalnego po cięciu cesarskim (ang. trial of labor after caesarean section – TOLAC) są: młody wiek matki, prawidłowa masa ciała matki, przebyty poród drogą pochwową, dojrzałość szyjki macicy, spontaniczny początek porodu, uprzednie cięcie cesarskie ze wskazań niepowtarzających się, np. z położenia miednicowego, wiek ciążowy w przedziale 37.–40. tygodni, przewidywana masa płodu poniżej 4000 g, ciąża jednopłodowa, zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego oraz wysoki wzrost. Większość źródeł podaje również, że czas od ostatniego cięcia cesarskiego także ma wpływ na powodzenie TOLAC.