Odleżyna (łac. decubitus) powstaje, gdy dochodzi do obumarcia, a następnie ubyku skóry i tkanek podskórnych wskutek działania licznych czynników przyczynowych. 

Patomechanizm powstawania odleżyn 

Odleżyna powstaje głównie jako efekt dwóch procesów: zamknięcia światła naczyń krwionośnych przez ciśnienie działające z zewnątrz i śródnabłonkowych uszkodzeń w mikrokrążeniu przez siły ścinające. Te dwa procesy w praktyce często zachodzące jednocześnie powodują wiele patofizjologicznych zmian prowadzących do uszkodzenia skóry i pojawienia się odleżyny. Często dołącza się do tego tarcie, które może uszkadzać bezpośrednio skórę. 

Czytaj więcej: Opieka paliatywna - test wiedzy dla pielęgniarek

Za główną przyczynę rozwoju odleżyn uznano wpływ zewnętrznych sił mechanicznych, głównie ucisku i sił ścinających na skórę. Normalne ciśnienie w kapilarach skórnych wynosi ok. 32 mm Hg. Paradoksalnie przy niewielkim wzroście zewnętrznego ciśnienia międzypowierzchniowego (ok. 50 mm Hg) może ono wzrastać, co zwiększa przepływ skórny. Przekroczenie granicy i oddziaływanie tzw. ciśnienia krytycznego powoduje okluzję naczyń i spadek ciśnienia wewnątrzkapilarnego, co zmniejsza lub całkowicie przerywa przepływ skórny.