Do oceny zawartości tkanki tłuszczowej można zastosować metody bioimpedancji elektrycznej, absorpcjometrię rentgenowską o podwójnej energii (dual energy X-ray absorptiometry, DXA), a także tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Nie są one jednak łatwo dostępne w codziennej praktyce klinicznej. W badaniach populacyjnych i klinicznych wykorzystywane są pomiary antropometryczne (wysokość i masa ciała, obwód pasa i bioder), które pozwalają na obliczenie wskaźników antropometrycznych, pośrednio odzwierciedlających zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie człowieka.