Rana to zewnętrzne obrażenie/uszkodzenie ciała, które powstaje przez przerwanie ciągłości skóry lub błony śluzowej, tkanek głębiej leżących albo przez otwarcie jam ciała. Obrażenia tkanek powstają pod wpływem urazu, który może być nisko bądź wysokoenergetyczny, a ich konsekwencją jest powstanie rany pourazowej. 

Najważniejszym czynnikiem decydującym o zakresie obrażeń urazowych jest ilość zaabsorbowanej energii przez tkanki w chwili urazu. Rodzaj tkanki, której dotyczy uszkodzenie, ma ważne znaczenie w procesie gojenia rany. Uszkodzeniom tkanek miękkich może towarzyszyć przerwanie ciągłości tkanki kostnej, czyli złamanie. Najczęściej spowodowane ono jest urazem wysokoenergetycznym i dzieli się na złamania zamknięte i otwarte.

Rany pourazowe stanowią 5,4% powodów zgłaszania się do szpitalnych oddziałów ratunkowych i są jednym z najczęstszych powodów wizyt.

Rany pourazowe dzieli się w zależności od mechanizmu urazu oraz klasyfikuje według ciężkości obrażeń (np. klasyfikacja Gustilo, skala MESS – Mangled Extremity Severity Score). Mogą one być wynikiem urazu przypadkowego lub celowego (samookaleczenia) albo powikłaniem po zabiegu chirurgicznym.