Skóra jest największym i najcięższym narządem, stanowi około 15–20% masy ciała dorosłego człowieka. Jej powierzchnia wynosi około 1,8 m², grubość średnio 1,5–4 mm (bez tkanki podskórnej). Pełni szereg funkcji zabezpieczających cały organizm człowieka przed działaniem wielu czynników.

Do jej najważniejszych funkcji należy:

• ochrona przed czynnikami mechanicznymi, chemicznymi, fizycznymi i biologicznymi,
• udział w regulacji cieplnej,
• udział w procesach immunologicznych,
• udział w czynnościach resorpcyjnych,
• udział w czynności wydzielniczej i regulacji równowagi wodno-elektrolitowej,
• udział w przemianie wodnej, mineralnej, białkowej, witaminowej, węglowodanowej,
• czynność wrażeniowa (jest środkiem wyrazu i odbioru emocji).

Zbudowana jest z trzech warstw: naskórka, skóry właściwej, tkanki podskórnej. Naskórek to najbardziej powierzchniowa część skóry. Jego grubość zależy od obszaru na ciele; u noworodków jest cieńszy – wynosi około 50 nm. Składa się z warstwy podstawnej, kolczystej, ziarnistej i rogowej. Skóra właściwa zbudowana jest z włókien tkanki łącznej. Zawiera komórki łącznotkankowe, zakończenia nerwowe, naczynia krwionośne oraz przydatki skóry (gruczoły łojowe, gruczoły potowe, włosy i paznokcie). Tkanka podskórna składa się ze zrazików tłuszczowych, poprzedzielanych tkanką łączną włóknistą. W przestrzeniach międzyzrazikowych występują naczynia krwionośne, włókna nerwowe, części wydzielnicze gruczołów potowych.