Kontakt “skóra do skóry” - zalety kangurowania

Jako medycy cieszymy się, że metoda kangurowania, czyli kontakt “skóra do skóry” między nowo narodzonym dzieckiem a jednym z rodziców staje się coraz bardziej popularna na oddziałach noworodkowych. Kangurowanie jest początkiem budowania bliskości z dzieckiem i sposobem na ułatwienie mu przyzwyczajenia się do nowego miejsca.

Kangurowaniem nazywamy standaryzowany system opieki, oparty na określonych protokołach, polegający na bezpośrednim kontakcie ciała noworodka z ciałem rodzica “skórą do skóry”. Głównym elementem tej metody jest zapewnienie bezpośredniego kontaktu pomiędzy noworodkiem a matką lub ojcem. Preferowaną pozycją noworodka jest pozycja ”kangura" (stąd nazwa metody) na klatce piersiowej matki w okolicy jej piersi. Główka dziecka powinna być wyprostowana i zwrócona w bok (nie należy przesadnie jej odchylać bądź przyginać do klatki piersiowej). Trzeba zabezpieczyć drożność górnych dróg oddechowych noworodka przez odpowiednie jego ułożenie, aby zapobiec obstrukcyjnemu bezdechowi. Dziecko powinno przylegać częścią swojego ciała do skóry matki i być okryte jej ubraniem. Dla zabezpieczenia przed utratą ciepła może mieć założoną czapeczkę oraz pieluchę.