Poród jest procesem fizjologicznym, którego czas wystąpienia trudno przewidzieć. W  przypadku położenia płodu innego niż główkowe należy wykonać cięcie cesarskie przed określonym w początkowym okresie ciąży terminem porodu. W tej sytuacji rozpoczęcie czynności skurczowej obliguje do jak najszybszego transportu rodzącej do ośrodka położniczego.

W przypadku planowanego porodu w warunkach domowych ryzyko zgonu noworodka jest większe niż podczas porodu w szpitalu, w którym znajduje się sala do cięć cesarskich (0,2% vs. 0,09%). Niższa jest także punktacja w skali Apgar i wyższe ryzyko wystąpienia powikłań u noworodka.

Rozpoznanie porodu

Zdecydowana większość ciężarnych myli początek aktywnej fazy porodu ze skurczami przepowiadającymi. Regularna czynność skurczowa i  rozwarcie szyjki macicy przekraczające 3 cm stanowią o  faktycznym rozpoczęciu porodu. Najczęściej na tym etapie akcji porodowej możliwy jest transport do ośrodka położniczego. Szpital jest niewątpliwie najbezpieczniejszym miejscem porodu. W niektórych państwach Europy Zachodniej (np. w Holandii) liczba porodów domowych sięga 30%, a w USA wynosi 1%. Trudno znaleźć wiarygodne dane dotyczące powyższego zagadnienia w polskich warunkach. Z doświadczeń własnych autora wynika, że w czasie pandemii COVID-19 wzrosła liczba rodzących w domu. Był to ich świadomy wybór. Wszystkie urodzone dzieci uzyskały 10 punktów w skali Apgar, a u rodzących nie było powikłań.