Hipotensja (niedociśnienie) – u dorosłych za niedociśnienie uznaje się ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg, średnie ciśnienie rozkurczowe poniżej 60 mm Hg lub spadek tych wartości ciśnienia o ponad 40 mm Hg w odniesieniu do wartości typowych dla danego pacjenta.

Hipoksemia to zmniejszenie utlenowania krwi tętniczej, które definiuje się jako obniżenie we krwi tętniczej ciśnienia parcjalnego tlenu poniżej wartości 60 mm Hg. W warunkach prawidłowych norma ciśnienia wynosi 75–100 mm Hg. Niedotlenienie krwi spowodowane jest zaburzeniami pracy układu oddechowego powodującymi upośledzenie wymiany gazowej w płucach. Rozwija się ono na skutek:

• zmniejszenia wentylacji pęcherzyków płucnych,
• zmniejszenia przepływu krwi przez płuca,
• ustania wentylacji pęcherzyków płucnych,
• mieszania się krwi utlenowanej z nieutlenowaną (np. w sinicznych wadach serca i dużych naczyń),
• obniżenia ciśnienia parcjalnego tlenu we wdychanym powietrzu (np. na dużych wysokościach).

Hipoksemia powoduje zaburzenia z ośrodkowego układu nerwowego – zawroty głowy, dezorientację, zaburzenia świadomości aż do utraty przytomności.