Żywienie wcześniaków

Okres prenatalny jest wyjątkowo istotnym czasem, gdyż warunkuje wzrost i rozwój dziecka, przygotowując je do późniejszego życia. Jego skrócenie skutkuje zaburzoną adaptacją do środowiska, niedorozwojem narządów i układów oraz zwiększoną zachorowalnością. Z tego względu noworodki urodzone przedwcześnie wymagają specjalistycznej opieki okołoporodowej oraz specjalnie dostosowanego żywienia.

O porodzie przedwczesnym, zgodnie z definicją podaną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), mówimy wtedy, kiedy zakończenie ciąży dokonuje się między 22. a 37. tygodniem, licząc od pierwszego dnia miesiączki. Wcześniactwo może być także rozpoznane za pomocą innego kryterium, jakim jest urodzenie dziecka o wadze mieszczącej się w granicach 500–2500 g. W zależności od wieku ciążowego poród przedwczesny można podzielić na: miernie przedwczesny (34.–36. t.c.), umiarkowanie przedwczesny (32.–33. t.c.), bardzo przedwczesny (28.–31. t.c.), skrajnie przedwczesny (22.–27. t.c.). Biorąc pod uwagę masę urodzeniową dziecka, można wyróżnić noworodki o małej masie ciała (1500–2499 g), bardzo małej masie ciała (1000–1499 g) oraz o skrajnie niskiej masie ciała (500–999 g).

Poród przedwczesny stanowi bardzo poważne wyzwanie dla osób sprawujących opiekę medyczną, gdyż nieprzystosowany do samodzielnego życia noworodek jest obciążony znacznym ryzykiem wystąpienia powikłań. Według badań, w latach 2010–2015 śmiertelność noworodków urodzonych przedwcześnie wynosiła aż 64%.