Zakażenia z powodu cewnikowania naczyń

Zapalenie żył, zakrzepica i posocznica to najczęstsze powikłania terapii dożylnej. Stosowane technologie w znacznym stopniu eliminują ryzyko zakażenia płynów infuzyjnych, jednak rygorystycznie powinny być przestrzegane warunki przechowywania oraz okres ważności.

Do zakażenia miejsca wkłucia dochodzi najczęściej w czasie wprowadzania cewnika w wyniku kolonizacji skóry lub migracji drobnoustrojów skórnych do kanału cewnika. Do zakażenia linii infuzyjnej w czasie przetaczania płynów dochodzi przy dodatkowym nakłuwaniu zestawów w celu dodania leków lub nadkażenia drogą hematogenną, w wyniku niedrożności wkłucia. Wprowadzanie kaniul do żył obwodowych jest obecnie najczęstszą procedurą inwazyjną, której powikłaniem może być zapalenie żyły lub proces zapalny przebiegający z tworzeniem zakrzepu. Niekorzystny wpływ na naczynia i powstanie zakrzepowego zapalenia żyły mają również podawane leki o niskim pH lub dużej osmolalności, np. chlorek potasu, chemioterapeutyki. Korzystne jest stosowanie filtrów na końcówki linii do przetoczeń. Ryzyko ze strony pacjenta wynika z dużego stężenia hemoglobiny oraz złego stanu żył (kruchość żył).