Zaburzenia oddychania u noworodków

Najczęstszym problemem noworodków z niską masą urodzeniową są zaburzenia oddychania. Powodują one dużą śmiertelność w tej grupie dzieci. Dlatego tak ważna jest umiejętność właściwego postępowania po wystąpieniu tego rodzaju zaburzeń. Rozpoczęcie oddychania jest pierwszą i najważniejszą funkcją życiową noworodka zaraz po urodzeniu. Polega na przestawieniu wymiany gazowej łożyskowej na płucną z towarzyszącą zmianą wentylacji z płynowej na gazową.

Przed rozpoczęciem samodzielnego oddychania muszą być spełnione następujące warunki: płuca muszą być zdolne do wymiany gazowej i do syntezy surfaktantu niezbędnego do utrzymania prawidłowego napięcia pęcherzyków płucnych, sprawny musi być też system nerwowo-mięśniowy kontrolujący oddychanie. 

W pierwszych minutach życia noworodka jego oddechy są nieregularne, czasem przyspieszone, często wymagające udziału dodatkowych mięśni oddechowych (przepony, mięśni międzyżebrowych). U donoszonego, zdrowego noworodka w ciągu kilkunastu minut dochodzi do normalizacji oddechów, które stają się rytmiczne z częstotliwością 40-60/min.