Pychologiczna istota uzależnień. Błędne koło winy i lęku

Uzależnienie jest specyficzną formą przyzwyczajenia o określonych cechach. Wskazują one na siłę, z jaką przyzwyczajenia sprawują kontrolę nad życiem uzależnionego. Te cechy, a jednocześnie kryteria rozpoznawcze, to siła, z jaką uzależnienie odciąga daną osobę od innych zajęć, i niemożność oderwania się od zachowań związanych z uzależnieniem. Nasilenie tych cech stanowi kryterium orzekania o uzależnieniu.