Prognozowana a rzeczywista ocena pomiarów przed- i poporodowych płodu i noworodka na podstawie analizy 832 przypadków

Przy pomocy ultrasonografii oraz badania fizykalnego metodą Johnsona ocenia się masę urodzeniową noworodka. Wyniki pomiarów stają się wymierne przy uwzględnieniu masy ciała ciężarnej.

Autorki analizują i oceniają trafność prognozowanych pomiarów biometrycznych płodu w odniesieniu do rzeczywistych wymiarów pourodzeniowych noworodka z uwzględnieniem masy ciała kobiety ciężarnej. W wyniku przeprowadzonych badań zaobserwowano, że im wyższe BMI i większy przyrost masy ciała w ciąży u matki, tym skuteczność oceny masy płodu metodą Johnsona spada. Metoda Harta największą skuteczność wykazała w przedziale powyżej 4000 g, zaś pozostałe metody utrzymują na zbliżonym poziomie średni błąd procentowy (do 17%) u noworodków, których rzeczywista masa ciała nie przekraczała 4000 g. Artykuł pokazuje, że analizowane metody charakteryzują się niskim błędem. Tylko metoda Campbella okazała się nieprzydatna statystycznie. Najskuteczniejsza była metoda Hadlocka. Wykazano również, że na skuteczność metody Johnsona wpływa BMI matki przed porodem i przyrost masy ciała w ciąży.