Profilaktyka nowotworów w systemie opieki zdrowotnej

W profilaktyce zdrowotnej (w tym nowotworowej) wyróżnia się profilaktykę pierwotną, wtórną oraz profilaktykę trzeciej fazy. Wszystkie z tych poziomów prewencji są istotne, jednak uważa się, że to profilaktyka pierwotna i wtórna ma największe znaczenie dla zdrowia i dobrostanu całej populacji.

Szansa na wyleczenie raka wzrasta, gdy nowotwór złośliwy jest wykryty we wczesnej fazie rozwoju choroby. Objawy większości nowotworów złośliwych pojawiają się najczęściej, gdy choroba jest zaawansowana, w związku z czym sukces leczenia w znacznej mierze zależy od poziomu wiedzy o objawach przedmiotowych i podmiotowych wśród ludzi oraz kadr medycznych, a także wykonywania populacyjnych badań przesiewowych. Wczesne wykrycie nowotworów jest możliwe dzięki aktywności pojedynczych osób - prowadzących samokontrolę (samobadanie: piersi, skóry, jąder) oraz uczestniczących w badaniach profilaktycznych, jak również dzięki aktywności profesjonalnej kadry medycznej - lekarzy, pielęgniarek, położnych.