Pobieranie moczu do badania

Sposób pobierania moczu i czas wykonania badania mają istotne znaczenie dla wartości uzyskanych wyników. Najczęściej mocz do badań pobierany jest z pierwszej porannej mikcji, z tzw. strumienia środkowego, zawierającego najmniej domieszek, m.in. komórek, bakterii i śluzu z cewki moczowej. Próbka moczu może też pochodzić z tzw. dobowej zbiórki moczu. Mocz może być również pobrany z cewnika moczowego - podczas jego zakładania lub z nakłucia cewnika założonego na stałe.

Badanie ogólne moczu ma na celu: 

• ocenę makroskopowa parametrów fizycznych (barwa, przejrzystość, odczyn pH, ciężar właściwy) oraz zawartości substancji chemicznych (białko, glukoza ciała ketonowe lub barwniki żółciowe), 
• ocenę mikroskopowa składu osadu moczu, określenie cech takich składników upostaciowanych, jak: wielokątne lub okrągłe komórki nabłonka, krwinki białe i czerwone, bakterie, wałeczki, składniki mineralne, pasożyty. 

Pielęgniarka przygotowując pacjenta do pobrania moczu do badania powinna poinformować go o celu, istocie i przebiegu badania; przewidywanym terminie otrzymania wyniku oraz konieczności zachowania 8–12-godzinnej przerwy w przyjmowaniu posiłków i napojów przed pobraniem moczu.