Pacjent apaliczny

Mówimy tak o pacjencie, u którego nie funkcjonuje świadomość, ale zachowane są odruchy z rdzenia przedłużonego, a więc jego organizm jest zdolny do reaktywności, lecz pozbawiony zmysłowego kontaktu ze światem oraz najprawdopodobniej myślenia.

Stan apaliczny jest równoznaczny ze stanem wegetatywnym. Termin “przetrwały stan wegetatywny” został wprowadzony w 1972 r. przez B. Jennet i F. Plum.