Objaw Pastii – objaw chorobowy polegający na poszerzeniu i zwiększeniu się łamliwości naczyń włosowatych skóry, uwidaczniający się linijnymi wybroczynami w naturalnych fałdach skórnych, szczególnie na zgięciowej stronie łokcia.

Płonica (szkarlatyna, scarlatina) 

Płonica to ostra choroba zakaźna górnych dróg oddechowych z wysypką spowodowaną egzotoksyną pirogenną, wydzielaną przez paciorkowce hemolizujące z grupy A Streptococcus pyogenes u osób, które nie mają swoistych przeciwciał przeciw tej toksynie. W latach 20. XX w. płonica była najcięższą chorobą wieku dziecięcego, z bardzo wysoką śmiertelnością, co wiązać należy z brakiem leczenia przyczynowego. Płonica występuje częściej w klimacie umiarkowanym, w chłodnych porach roku, najczęściej w wieku przedszkolnym i szkolnym (5–15 lat). Okres wylęgania wynosi 2–5 dni. Wrota zakażenia to jama ustnogardłowa (rzadziej uszkodzone powłoki skórne). Egzotoksyna pirogenna (erytrogenna) odpowiada za wystąpienie gorączki (działa bezpośrednie na UN), wymiotów, wysypki płoniczej i zmian zapalno-martwiczych w gardle i na śluzówce języka oraz na skórze. Naczynia włosowate skóry są poszerzone i łamliwe, charakteryzujące się objawem Pastii, dodatnim objawem opaskowym Rumpla- -Leedego, złuszczaniem się naskórka. Intensywna wysypka, a nawet zażółcenie skóry świadczą o toksycznym przebiegu choroby.