Kardiomiopatia cukrzycowa

Kardiologia oferuje chorym obciążonym różnymi formami uszkodzenia serca różne możliwości leczenia, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko nagłego zgonu i znacznie wzrasta szansa na dłuższe przeżycie. Pomimo możliwości diagnostyczno-terapeutycznych chorzy z cukrzycą stanowią grupę wysokiego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Cukrzyca i zła kontrola glikemii stanowią niezależne czynniki ryzyka kardiomiopatii cukrzycowej.

Częstość występowania kardiomiopatii cukrzycowej nie jest dokładnie wyjaśniona ze względu na brak wyników z dużych badań w różnych populacjach chorych na cukrzycę. Kardiomiopatia cukrzycowa jest dysfunkcją komorową obserwowaną u chorych na cukrzycę, niezależnie od choroby wieńcowej, wad zastawkowych serca czy nadciśnienia tętniczego. Leczenie kardiomiopatii i niewydolności serca opiera się na stosowaniu leków z różnych grup w odpowiednio dobranych dawkach. W terapii wykorzystywane są m.in. leki hipoglikemizujące oraz insulinoterapia.