Farmakoterapia w trakcie laktacji
Karmienie piersią jest najbardziej optymalnym sposobem karmienia noworodków, niemowląt i małych dzieci, jednak jego wartość jest znacznie większa niż tylko zaspokajanie głodu. Niesie ono za sobą szereg korzyści zdrowotnych dla dziecka i dla matki, jak również odpowiada na pozostałe potrzeby dziecka – potrzebę bliskości i dotyku, a także daje mu poczucie bezpieczeństwa.
Wobec tych wszystkich korzyści WHO, a w ślad za nią wiele polskich i zagranicznych towarzystw naukowych (PTGHiZD, ESPGHAN, AAP) rekomendują wyłączne karmienie piersią przez pierwszych 6 miesięcy życia dziecka oraz kontynuowanie go tak długo, jak matka i dziecko będą tego chcieli, przynajmniej przez 12 miesięcy życia dziecka.
Okazuje się jednak, że rekomendacje te nie są wypełniane i jedynie niewielki odsetek dzieci jest karmionych wyłącznie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia. Szacuje się, że w krajach wysoko rozwiniętych kobiety karmią piersią krócej niż w krajach średnio i nisko rozwiniętych – jednak nawet tam tylko 37% dzieci w wieku poniżej 6. miesiąca jest karmionych wyłącznie piersią. W Unii Europejskiej jedynie w 4 krajach (na Węgrzech i Malcie oraz w Portugalii i Słowacji) odsetek dzieci karmionych wyłącznie piersią w 6. miesiącu życia przekracza 30%.
Wyliczono, że gdyby w 2015 r. upowszechnić karmienie piersią i zwiększyć tym samym odsetek dzieci karmionych piersią, można by uratować na świecie 823 tys. dzieci poniżej 2. roku życia, czyli zmniejszyć śmiertelność w tej grupie aż o 13,8%. Udałoby się również uniknąć prawie 19,5 tys. zgonów kobiet.
Badanie przeprowadzone w Polsce w 2014 i 2015 r. pokazało, że karmienie piersią po porodzie rozpoczynało 97% kobiet, natomiast w 6. miesiącu życia dziecka tylko 38,95% badanych nadal karmiło piersią, z czego niespełna 4% wyłącznie. Badania z 2016 r. dostarczyły podobnych danych – z badanej grupy 54,1% dzieci było karmionych piersią przez pierwsze 6. miesięcy życia, ale tylko 5,9% z nich było karmionych wyłącznie piersią.