Edukacja dzieci zakażonych HIV. Jak mówić o problemach „Pozytywnych”

Opiekunowie zastanawiają się, jak wybrać najlepszy moment, w jaki sposób rozmawiać z dzieckiem, jak uchronić je przed nietolerancją ze strony otoczenia i namówić do utrzymania swojego statusu serologicznego w tajemnicy. Dzieci ok. 10 roku życia, a niektóre nawet wcześniej, wiedzą lub zaczynają się domyślać, że są chore… Dlatego ważne jest, aby miały szansę na uzyskanie informacji o wirusie od zaufanych i kompetentnych osób, a nie szukały wiedzy w Internecie, czy od przypadkowych rozmówców i tworzyły własne, oparte na mitach projekcje na temat zakażenia.

To jedna z najtrudniejszych rozmów w życiu rodzica… Poinformowanie dziecka o tym, że zostało zakażone wirusem HIV wiąże się z obawami, niepewnością i wieloma wątpliwościami. 

Dziecko ma prawo znać swój status serologiczny. Nie ma jednak żadnej reguły, kiedy należy z dzieckiem odbyć rozmowę o jego chorobie. Jeśli język i treść informacji zostaną dostosowane do wieku, percepcji i  dojrzałości emocjonalnej dziecka, mały rozmówca zawsze będzie gotowy na jej przyjęcie. Odpowiedni moment najlepiej mogą wybrać rodzice (lub opiekunowie). Nikt nie zna dziecka lepiej niż oni. Psycholog, pedagog, czy duchowny mogą pomóc w podjęciu decyzji, wesprzeć opiekunów merytorycznie, ale decyzja należy wyłącznie do rodziców. Powinni się oni zawsze kierować dobrem dziecka i nie pielęgnować w sobie poczucia winy z powodu zakażenia dziecka, niezależnie jak do niego doszło. Należy skupić się nad tym co jest tu i teraz.