Przejdź do księgarni
Diagnostyka onkologiczna - badania laboratoryjne
Grupa substancji o różnym pochodzeniu i strukturze biologicznej, których stężenie wzrasta w miarę rozwoju nowotworu to markery nowotworowe. Są one wytwarzane przez tkankę nowotworową lub przez prawidłowe komórki w odpowiedzi na wzrost nowotworu. Oznacza się je głównie w surowicy krwi.
Wyróżnia się cztery elementy użyteczności klinicznej oznaczania markerów: czułość, swoistość, dodatnią wartość predykcyjną i ujemną wartość predykcyjną. Oznaczanie stężeń markerów nowotworowych ma zastosowanie do monitorowania przebiegu leczenia choroby nowotworowej. Spadek wartości markera może oznaczać cofnięcie się rozwoju procesu nowotworowego, natomiast wysoki jej poziom po leczeniu świadczy o obecności nowo powstałego nowotworu, wznowie choroby lub wystąpieniu przerzutów odległych.
Wśród badań laboratoryjnych przydatnych w diagnostyce onkologicznej są:
• odczyn Biernackiego,
• proteinogram,
• fosfataza zasadowa (ALP),
• fosfataza kwaśna (ACP),
• dehydrogenaza mleczanowa (LDH),
• β2-mikroglobulina (β2M),
• cytometria przepływowa.