Choroby przenoszone drogą płciową - dziedzictwo rzymskiej bogini miłości Wenery

Choroby przenoszone drogą płciową stanowią poważny problem. Pomimo wielkiego postępu medycyny liczba nowych zachorowań wzrasta. Wiele z tych chorób szerzy się także drogami innymi niż kontakty seksualne. Jedyną skuteczną metodą ich zwalczania jest edukacja społeczeństwa z naciskiem na grupy podwyższonego ryzyka. Nazwa „choroby weneryczne” pochodzi od imienia rzymskiej bogini miłości Wenery.

Ponieważ przymiotnik „weneryczny” kojarzy się nie tylko z intymnymi kontaktami, ale także z czymś brudnym, wstydliwym i złym, trudno było przekonać ludzi do profilaktyki i do badań związanych z tymi chorobami.

Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w 1974 r. zaproponowała nazwę „choroby przenoszone drogą płciową” (sexually transmitted diseases, STD), a w latach 90. – „zakażenia przenoszone drogą płciową” (sexually transmitted infections, STI). Początkowo termin obejmował kiłę, rzeżączkę, ziarnicę weneryczną pachwin, ziarniniaka pachwinowego i wrzód miękki. Obecnie wiele innych chorób zalicza się do „nowej generacji STD”; są to zakażenia wywołane przez bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki i pasożyty.